بیماری های مختلفی در پا وجود دارند و مشکلات ناشی از بعضی را می توان با استفاده از کفش مناسب برطرف کرد.در هر بیماری پا، ممکن است نیاز به استفاده از کفشی با خصوصیات خاص باشد که با بیماری دیگر متفاوت است، ولی خصوصیات مشترکی وجود دارند که تمام کفش های طبی باید واجد آنها باشند.

– کفی کفش طبی باید از استحکام کافی برخوردار باشد و بتواند شوک وارده به کف پا را جذب کند. به طور کلی، نیرویی که در حال راه رفتن از زمین و کف پا به بدن منتقل می‌شود، معمولا حدود دو برابر وزن بدن است. این نیرو در حالت دویدن حتی تا 10 برابر وزن بدن هم به اندام‌ها منتقل خواهد شد. بنابراین‌ کفی کفش می‌تواند نقش مهمی در انتقال و پخش نیرو از زمین به کف پا و در نهایت به بدن داشته باشد.

– کفی کفش طبی باید کاملا متناسب با ویژگی‌های کف و قوس کف پا باشد. ضمن اینکه باید سبک، ضخیم و جاذب ضربه (دارای خاصیت الاستیکی) به‌خصوص در ناحیه پاشنه هم باشد.رویه کفش طبی باید انعطاف‌پذیر و از جنس چرم باشد تا بتواند سرما و گرما را به خوبی به پا منتقل کند و پا نفس بکشد و عرق نکند

– کفش طبی مناسب باید کاملا اندازه پا باشد، نه تنگ‌تر و نه گشادتر. اگر کفش شما بیش از حد تنگ باشد یا پاهایتان را فشار دهد، خونرسانی در ناحیه پا مختل خواهد شد. ایجاد نقاط فشاری و زخم ناشی از آن هم می‌تواند از دیگر عوارض پوشیدن کفش‌های طبی یا غیرطبی تنگ باشد.